Koncert Charliego Greena/USA/, który wystąpił w towarzystwie zespołu 4 set
Krzysztofa Pumy Piaseckiego, który odbył się w Verona Cafe to jeden z najciekawszych
koncertów jakimi uraczyło nas Bialskopodlaskie Stowarzyszenie Jazzowe w ostatnim czasie.
Charlie Green- trąbka, śpiew, Krzysztof "Puma" Piasecki-gitara, Łukasz Gorczyca- gitara basowa,
Adam Grzelak- perkusja, Jacek Prokopowicz- organy Hammonda
Charli Green - amerykański trębacz, wokalista, kompozytor, aranżer.
Urodził się i dorastał w Memphis USA. Współpracował z największymi
muzykami jazzowymi w tym z DexteremGordonem, Benem Websterem, Artem Taylorem
czy Lou Bennetem. Obecnie pracuje z własną orkiestrą The Charli Green Big Band, dla której
komponuje, aranżuje i nią dyryguje. Krzysztof Puma Piasecki -gitarzysta, kompozytor,
aranżer, pedagog-jeden z najwszechstronniejszych gitarzystów polskiej sceny muzycznej, na
której jest obecny od lat `70. Nagrał pięć płyt autorskich. Laureat Międzynarodowego Konkursu
Improwizacji Jazzowej w Katowicach. Stypendysta Berklee College of Music w Bostonie.
W 1997r. Zdobył tytuł Najlepszego Gitarzysty Jazzowego pisma "Gitara i Bas" Jego koncerty
cieszą się dużym zainteresowaniem zarówno w Polsce jak i zagranicą.
W swojej karierze występował z wieloma znanymi i cenionymi artystami m.in.: Mickiem Sternem,
Dave Wecklem, Scottem Hendersonem, Zbigniewem Namysłowskim, Leszkiem Możdżerem,
Jarosławem Śmietaną, Ewą Bem, Ryszardem Rynkowskim.
Zespół " 4SET" to wyjątkowy kwartet łączący ze sobą różne bieguny muzycznych doznań.
Podparty wiedzą i doświadczeniem lidera z dodatkiem siły i werwy młodszej części bandu.
Jazzowe frazy i swingująca pulsacja przewija się z rockową energią, funkowym groovem,
bluesową siłą przekazu. Wyjątkowe kompozycje z jednej strony uspokajają i wprawiają
w wyjątkowy nastrój z drugiej wyrywają z siedzeń z elektryczną siłą.
Debiut literacki autorki z Białej Podlaskiej – “Podróże serc”, powieść rozgrywająca się w środowisku podlaskichj i łowickich ziemian
fragment książki: Gwizd lokomotywy i spokojne hamowanie znaczyły jedno: koniec podróży. Anielka powoli otworzyła oczy. Odkąd dwie starsze sąsiadki wysiadły, wolała udawać, że śpi, niż słuchać wywodów Franciszki o sierocej doli i jej przyszłym losie u obcych ludzi, a w dodatku jakichś Moskali – dziewczynka nawet nie wiedziała, co znaczyło to ostatnie słowo. Z letargu […]
Dodaj komentarz