„Osobną kartę w katalogu współczesnych rzeźbiarzy ludowych posiada Adam Weremczuk z Dołhobrodów pod Włodawą. 
Zaczął również od rzeźby w drewnie. W kamieniu rozpoczął rzeźbić w 1971 r., o czym zadecydował przypadek: „pogłębiając 
sadzawkę, w której hodował karpie, natrafił na dużą ilość różnego rodzaju kamieni, często o przedziwnych formach. 
Po niewielkiej obróbce można było z nich wyrzeźbić określoną scenę”. 

Pierwszą pracę wykonaną przez siebie w ten sposób ustawił koło sadzawki, opowiadając przechodniom, że wydobył ją 
z wody. Pochlebne oceny „znaleziska” skłoniły go do odkrycia przyłbicy i rozpoczęcia rzeźby w kamieniu pod własnym nazwiskiem. 
Tematyka jego prac była bardzo szeroka. Interesowała go zarówno problematyka świecka związana z życiem wsi („Dziewczyna wiejska”,
„Mielenie w żarnach”, „Muzykanci”), jak i bardziej ogólna („Budowa Polski”), sportowa („Sport”, „Polowanie”, „Pojedynek z niedźwiedziem”,
 „Jeździec”) czy postacie wybitnych ludzi („J. I. Kraszewski”, „T. Kościuszko”, „K. Kolumb”). Sięgał nawet do odległej tematyki historycznej
 („Grób faraonów”). Kuł tez rzeźby o charakterze sakralnym („Wygnanie z raju”)”. 


W zeszłym roku minęła 30 rocznica śmierci Adama Weremczuka (1905 - 1985). Muzeum Południowego Podlasia w swych zbiorach 
etnograficznych posiada sporą kolekcję prac artysty (128 rzeźb w drewnie i kamieniu).